KİŞİSEL SAVUNMAM
Her ne kadar şimdiye kadar okuduğum kısım, dolaylı olarak kişisel savunma bağlamında ele alınsa da direkt şahsımla alakalı olarak birkaç hususu belirtmem gerekiyor.
Önceki savcımız Dr. Sacit Yılmaz’ın tüm dosyayı incelemek suretiyle hazırladığı ve şimdiki savcımız Âdem Özcan’ın üstünkörü bir şekilde sadece okuyup imzaladığı mütalaaya göre bana atfedilen 105 adet eylemden 78 tanesi sübuta ermiştir. 78 eylemin 77 tanesini hiçbir şüpheye mahal kalmayacak şekilde çürütsem bile kalan tek bir eylemden yine aynı cezayı alacağım. Dolayısıyla böylesine beyhude bir çabaya girerek kendimi de sizi de yormak istemedim. Hepsine toplu olarak bir cevap vereceğim.
Mütalaa incelendiğinde hakkımdaki suçlamaların 146’ya taalluk eden kısmı 1994 yılına kadar işlenmiş suçlarla ilgilidir. 1994’ten sonraki faaliyetlerim ise üyelik kapsamındadır.
Yani bu gün, 15 yıl önce işlenen suçlarla yargılanıyorum. 15 yıl önceki kaotik ortamı savunmanın çeşitli yerlerinde tasvir etmeye çalıştım. Bunları tekrar etmeye gerek görmüyorum. Ben o yılların atmosferini ne kadar anlatsam da yaşamadan bilemezsiniz, anlayamazsınız. Bilmediğiniz, anlayamayacağınız bir konuda yargılama yapmanın hukukla ne derece bağdaştığını herkesin takdirine havale ediyorum.
O yıllar, PKK’nin yoğun eylem yaptığı yıllardı. Ancak bu eylemler yeterli görülmemiş, akıtılan kan ve gözyaşları az bulunmuş olmalı ki PKK’nin hanesine yazılacak birtakım eylemler devlet eliyle işlenmişti. O yıllarda bölgede görev yapan üst rütbeli emekli bir subay olan Altay Tokat;
“Savcı ve hâkimleri hizaya sokmak için evlerinin çevresine bomba attırdım” diyerek benim bu sözlerimi doğruluyor.
Altay Tokat; kaç hâkim ve savcının evinin çevresine bomba attırmış, bu faaliyetleri neticesinde kaç kişi ölmüş, kaç kişi yaralanmış, ne kadar maddi hasara sebep olmuş, Altay Tokat gibi daha kaç tane bombacı general var bilemiyoruz. Çünkü hiçbir savcı hizadan çıkarak, bu adam hakkında bir inceleme yapamadı ve konuştukları ile yaptıkları kendisine kâr kaldı.
Bahsettiğimiz ortamı belki de en iyi anlatan sözler Altay Tokat’a ait işte bu sözlerdir. Dolayısıyla devletin; adeta PKK ile el ele vererek milleti canından bezdirdiği bir ortamda yaptığımız her şey nefs–i müdafaa kapsamında ele alınmalıdır.
Ben sizleri cesarete ve onurlu bir duruşa davet ediyorum. Sizleri, size dayatılan, bombalarla, silahlarla zorla konulduğunuz “hiza”dan çıkmaya davet ediyorum. Siz ancak; 15 yıl önceki suçlamalarla karşınıza getirilmiş kişileri beraat ederek bu hizadan çıkabilirsiniz. Bombaların gücüyle oluşturulmuş bu onur kırıcı “hiza” ancak bu şekilde bozulur ve manen hürriyetinize kavuşmuş olursunuz.
Türkiye’deki kokuşmuş statüko, yanlış oturtulmuş dengeler ancak böyle bir kararla alt üst olur ve her şey yerli yerine oturur.
Bu onurlu duruşun yerine ceza vermeyi tercih ederseniz, tarih bunu şöyle kaydedecektir:
“Cemal Tutar, filan tarihte bombaların gücüyle hizaya sokulmuş hâkimler tarafından falan cezaya mahkûm edildi.”
Sonuç her ne olursa olsun;
“Takdir–i İlahi böyle tecelli etti” diyerek Rabbimize hamd edeceğiz. Bizim için değişen çok fazla bir şey olmayacaktır. Çünkü zindanda da olsak, saraylarda da olsak bu fani dünya hayatının biteceğine iman etmişiz. Neticede hepimiz fani dünya hayatından sonra baki âleme göçecek ve “
Mahkeme–i Kübra”da, Allah’ın huzurunda hesap vereceğiz. Bu yüzden Rabbimize;
“Kahrın da hoş, lütfun da hoş” diyerek hamd ediyoruz.
1980–2000 arasında geçen yirmi yıl boyunca, kulluk görevimizi yerine getirmek için çaba ve emek sarf ettik, koştuk, koşuşturduk. Bu müddet içinde yaptığımız güzel ve hayırlı işleri Mevla’m kendisi için kabul etsin. İnsan olmamız hasebiyle yaptığımız yanlış ve hatalarımız için de Cenab–ı Allah’tan af dileyerek taksiratımızı bağışlamasını niyaz ediyoruz.
Gerek akibeti bizimkiyle benzerlik gösterdiği için, gerekse vefa borcunu ödemek adına, Şeyh Said Kıyamı’nın öncülerinden Şehid Hanili Salih Bey’in idamdan önce kaleme aldığı dizeleri okuyarak savunmama son veriyorum:
Gerçi enzar–ı ehibbadan dahi dûr olmuşuz,
Rahmet–i Mevla’ya yaklaşmakla mesrur olmuşuz.
Hak yolunda müflis–u hane–harab olduksa da,
Bu harabiyetle biz manada ma’mur olmuşuz.
Ehl–i hakkız, korkmayız idamdan berdardan,
Çünkü te’yid–i İlahi ile mensur olmuşuz.
Hâkim–i Mübtil yedinden madrubin olduksa da,
Emri Hakla Şarrı Garra hakkını ifaya memur olmuşuz.
Kul bize zulmen mucazat etse de perva etmeyiz,
Şüphemiz yoktur ki, indillahta me’cur olmuşuz.
Salih’im, ehl–i salahım. Dine can kıldım feda,
Lütfü hakla teşnegan–ı ab–ı Kevser olmuşuz.
ADRES: D TİPİ KAPALI CEZAEVİ B BLOK 1. KISIM 3. ODA DİYARBAKIR
Cemal TUTAR / 03.07.2009
