 6–Bay Orakoğlu, Rehberimizin kendisine verdiğini iddia ettiği kartvizit için; “O kartı uzun süre muhafaza etmeme rağmen kaybettim” demiş. Bir istihbaratçının böylesine nadide bir kartı kaybetmesi, belki de düşünülebilecek en son şeydir. İstihbaratçı da olsa, bir insan olduğunu aklımızın bir köşesine kaydedip kaybetmiş olabileceği ihtimalini kabul etsek bile, bu kayıp olayı dahi tek başına önceki sözlerini tekzip ediyor. Mesela bu kartı niçin uzun süre saklamış? Yoksa kartvizit koleksiyonu yapmak gibi özel bir hobisi mi var? Eğer bu kartı aldığı kişiyi o zaman tanımıyorduysa, sadece bir kez gördüğü ve hiçbir maddi–manevi çıkar beklemediği birisinin kartını niçin muhafaza etsin? Eğer kartı aldığı kişiyi o dönemde tanıyorduysa, o zaman niçin bu konuda görevinin gereklerini yerine getirmedi? Mesela kartın üzerinde herhangi bir adres, telefon numarası vs. yok muydu, eğer vardıysa bunlar üzerinden neden bir takip ve araştırma yapılmadı?
7–Adam; 17 Ocak’ta Beykoz operasyonundan sonra fotoğrafını görünce onun yemekteki şahıs olduğunu anladığını söylüyor. Maşallah ne muhteşem bir hafıza ve zekâ! Rehberimizin, Beykoz operasyonu öncesi ve sonrasında sürekli gazetelerde çıkan bir fotoğrafı vardı ve bunun dışında gazetelere yansıyan başka fotoğrafı yoktu. Bu fotoğraf, Rehberimizin çektiği ve Bülent Orakoğlu’nun yemek yediği tarihe en yakın fotoğraftır. Yıllarca bu fotoğrafı gazetelerde gördüğü halde tanımayan bir adamın, tek bir kez gördüğü sakalsız birisini aradan geçen 9–10 yıldan sonra gazetelere yansıyan şehadet halindeki sakallı resminden tanımış olması, hiçbir mantığın kabul etmeyeceği bir iddiadır. Hele de bu resim, otuzun üzerindeki kurşun yarasıyla şehid edilmiş birisinin resmiyse, bu hiç mümkün değildir.
8–Bülent; “Bu şahsın Hizbullah örgütünün lideri olarak İstanbul’da polisle girdiği çatışmada polise ve Devlete silah çekmesinden dolayı örgüt liderliğinin arkasında başka arka perdeler olduğu kanaatinde” imiş. Yani bir insan polis ile çatışmaya girdiği zaman mı devlet yanlısı oluyor, yoksa baskına gelen polislerle hiçbir çatışmaya girmeyen, mukavemet göstermeden teslim olup gözaltına alınan ve oradan serbest bırakılan bir şahıs mı devlet yanlısı ya da başka yapılanmaların içinde oluyor? Bunu izah etseydi de bizler de anlayabilseydik. Rehberimizin böyle bir durumu olsaydı, ne diye polisle çatışmaya girip hayatını kaybetme riskine girsin ki? Gözaltında nasıl olsa serbest bıraktırılacak olan bir insanın yapacağı en doğal şey, gelen polislere kapıyı açıp teslim olmak değil midir? Rehberimiz böyle yapmayıp teslim olmaktansa, izzetlice şehid olmayı tercih ettiğine göre, onu böylesi iğrenç iftiralarla karalamak isteyenlerin çabası beyhudedir.
9–Bülent’in Emniyet İstihbarat Başkan Vekilliği görevine getirildiği dönem ve görevde kaldığı süre, bu kurumun Hizbullah Cemaatine karşı en kirli, en adi yöntemlerle mücadele ettiği dönemdir. Bu dönem, Cemaat mensuplarının kaçırılması, Emniyete bağlı çeteler eliyle saldırılara uğraması, muhbirleştirme furyasının tavan yapması ve bu uğurda en adi şantaj yöntemlerinden geri durulmaması ile meşhur bir dönemdir. Böyle bir dönemde Cemaate karşı en alçakça politikalar güden bir kurumun başındaki karanlık adamın; elinde kartviziti olan ve kendisiyle bizzat tanışmış olduğu Cemaat’in lideri ve Rehberini bırakıp takip etmemesi, yakalamak için elinden geleni yapmaması aklın kabul edeceği bir durum değildir. Buna rağmen eğer Cemaati Ergenekon’un kurduğu naylon örgütlerden sayma şerefsizliğine devam ediyorsa, o halde kendisi Ergenekon yapılanmasının etkin elemanlarından birisidir. Eğer öyle olmasaydı, iddia ettiği şeyin aksine hareket eder ve Cemaat liderini ortadan kaldırmak için elinden geleni yapardı.
Cemaati yok etmek için her yolun mubah olduğunu gördüğüne emin olduğumuz Bülent Orakoğlu, eğer Rehberimize yönelik bir yok etme girişiminde bulunamamışsa, elinde hiçbir bilginin olmaması sebebiyledir. Şimdi söylediği şeyler ve attığı iftiralar ise, o dönemlerde yapamadığı şeylerin içinde bırakmış olduğu marazdan ve beceriksizliğini örtbas etme çabasından başka bir şey değildir. Zaten biz de böylesi rezil bir adamın, bize yönelik iltifatlarda bulunmasını beklemiyorduk. Doğrusu bu iftiraları fazla garibimize de gitmedi. Eğer Orakoğlu’yla ilgili bir gariplik görülecekse, o da sipariş usulüyle iftiralarda bulunmasını sağlayıp bunu sayfalarına taşıyan, hatta kutsayan Fesad gruplarının tavırlarında görmek lazımdır.
92/99 |
