Mahzun gözler bakar, batan güneşin ardından,
Battı güneşim bir can, koptu gitti canımdan,
Sensiz bir feryat figan, yükseliyor bağrımdan,
Bir an bile gitmiyor ki Rehberimiz aklımdan.

Bırakıp gittin bizi, terk ettin yalnızlığa,
Işık tuttu gidişin, bu çağda karanlığa,
Bilmem ki nasıl dayanır, bu yürek ayrılığa,
Öylesine muhtacız bu çağda aydınlığa.

Kalplere sığmaz ki, sana olan hasretimiz,
Yaşatmaktır her zaman, davanı emelimiz,
Dağlar devriliversede kırılmaz şevkimiz,
Fidanlar devşirecerek dökülen kanlarımız.

Yeşeriyor yine bugün atılan tohumlar,
Değişmez mücadele, değişsede mekanlar,
Din uğruna verilir her gün yeni kurbanlar,
Selamlıyor seni, küfre karşı dimdik duranlar.

Kıyama durmuş yine, şehadet aşıkları,
Nehir olup aksada, yeryüzünde kanları,
Dikilse de karşısına, iblisin uşakları,
Dönmez bu yoldan asla Hüseynin aşıkları.

Abdullah BENİADEM