Keşke diyorum, Ey Gazze’li kardeşim!... Senin yanında olabilseydim. Seninle omuz omuza Siyonistlere karşı göğüs gerebilseydim. Ya da Senin silah tutan ve yalnızca Allah’a açtığın ellerin Hücum eden ve direnen ayakların Alçak düşmanı nişan alan gözlerin Siyonistlerin korku haykırışlarını işiten kulakların olabilseydim. Ya da Silahında, lanetlileri hedef alan bir mermin Alnında, toza karışan billurlaşan bir damla terin Mutevazi yüzünü saklayan kareli çefin olabilseydim. Olabilseydim de… Yarın dergahı İlahi’de, bugünümden hesaba çekilmeseydim. Sen, beni korurken en büyük düşmana karşı Ben, seni yalnız bırakmanın hesabını vermeseydim. Sen, yarı aç yarı tok direnirken dünya küfrüne Ben, midemi tıka basa doldurmanın Sen, siperde uykusuz beklerken düşmanı Ben, bütün bir geceyi uykuda geçirmenin Sen, çalışıp çabalarken Ben, tembel tembel oturmanın Sen, her amelinde imanını konuştururken Ben, lakırdılarımla kulak şişirmenin Ve çaresizlikten bu satırları yazmanın Utancını yaşamasaydım!... A.SELAM CİVANGÜL |