KUTLU DOĞUM MÜNASEBETİYLE

Allah’ın adıyla !

Hamd, alemlerin Rabbına, salat ve selam O’nun Rasulüne, aline ve ashabına olsun.

Hz. Muhammed’in (sav) hayatının bütün yönleriyle öğrenilmesi Müslümanlar için son derece önemlidir. Çünkü O’nun hayatı, İslam dininin insan hayatındaki pratiği ve Müslümanların uymakla mükellef oldukları İslami yaşam biçimi demektir.

O (sav); Allah (cc) tarafından peygamber olarak seçilmiş ve insanlara İslam dinini tebliğ edip gerek ferdi, gerek ailevi ve gerekse sosyal hayatlarında nasıl yaşayacaklarını öğretmek üzere görevlendirilmiştir ve bunu kendi hayatında en güzel şekilde pratize ederek göstermiştir.

Rasulullah (sav) bir beşer olmasına rağmen, İslam dinini tebliğ edip yaşayarak gösterdiği için, dinin emir ve yasaklarına beşeri herhangi bir şey katılmasın diye Allah (cc) onu her türlü hata ve yanlışlıktan muhafaza etmiştir. Böylece Rasulullah (sav), sözleri ve davranışlarıyla İslam dininin bir kaynağı ve Müslümanlar için uyulması gerekli örnek bir şahsiyet olmuştur.

Rasulullah’ın (sav) hayatını bütün yönleriyle işlemek uzun bir çalışmadır. Bu yazıda, O’nun (sav) davetçi yönünü ele alıp bir davetçi olarak bazı vasıflarını on bölüm halinde işlemeye çalışacağız.

Muhammed (sav), Allah’ın (cc) son peygamberidir. Ondan sonra artık bir peygamber gelmeyecektir. Vahiy kesilmiştir. O’nunla gönderilen Kur’an da son kitaptır ve ondan sonra artık bir kitap gelmeyecektir. Ancak tevhid mücadelesi kıyamete kadar devam edecektir. Çünkü O’nun ümmeti tevhid mücadelesini kıyamete kadar sürdürmekle görevli kılınmıştır. İslam’ı tatbik etmek ve iyiliği emredip kötülüğü nehiy etmekten sorumlu tutulmuştur.

İslam ilahi bir din ve Müslümanların uymakla mükellef oldukları ilahi bir yaşam biçimi olduğu gibi, tevhid mücadelesi ve mücadelenin üzerine bina edildiği metod da ilahidir ve Müslüman davetçinin buna uyması gerekir. Dolayısıyla Allah (cc); tevhid mücadelesi açısından da Rasulullah’ın (sav) hayatında, kendisinden sonra gelecek olan Müslüman davetçilerin örnek alıp uyacakları bir yol ve sünnet ortaya koymuştur.

“Ey iman edenler! And olsun ki, sizin için, Allah'a ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allah'ı çok anan kimseler için Rasulullah en güzel örnektir.” (Ahzap 21)

O halde Müslüman davetçi, Rasulullah’ın (sav) ortaya koyduğu tevhid mücadelesine, bu mücadeledeki davetçi yönüne ve O’nun bir davetçi olarak vasıflarına gereğince dikkat etmeli, tevhid mücadelesinde Rasulullah’ı (sav) örnek almaya çalışmalıdır.

O (SAV); YÜCE BİR AHLAKA SAHİPTİ

Hz. Muhammed (sav), gerek tebliğ ettiği ilahi din açısından ve gerekse sahip olduğu üstün vasıflar açısından bütün insanlara ve hatta alemlere bir rahmet olmuştur. Çünkü getirdiği din, yegane kurtuluş dini ve en mükemmel hayat nizamı, ortaya koyduğu yaşam en güzel yaşam biçimi, sahip olduğu vasıflar ise ulaşılabilecek en son zirve, kemal noktası.

Böyle bir elçinin getirdiği rahmet, söylediği rahmet, yaptığı rahmet ve hayatı rahmet olur.

“Biz seni ancak Alemlere rahmet olarak gönderdik” (Enbiya 107)

Alemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed’in (sav) vasıflarına ve insani özelliklerine baktığımızda, her yönüyle mükemmel ve bir insan için ulaşılabilecek bütün güzelliklerin en son zirvesi olan kemalatı görürüz. Allah (cc), O’nu (sav) en güzel hasletlerle donatmış ve bütün günahlardan temizlemişti. İslam dinini tebliğ etmek üzere görevlendirdiği ve bu dini hayatında tatbik etmekle insanlara örnek bir hayat sunacağı için onu böyle üstün bir şahsiyet yapmış ve en güzel ahlak ile donatmıştı.

Dolayısıyla O (sav); yüce bir ahlak sahibiydi.

“Ve muhakkak ki sen yüce bir ahlak üzerindesin” (Kalem 4)

İnsanların çoğunun, ne söylendiğinden ziyade nasıl söylendiğine baktıklarını dikkate aldığımızda, bir davetçi için güzel ahlak sahibi olmak son derece önemlidir. Davetçinin, davete icabet edecek olanlar ve davete icabet işi üzerindeki tesiri büyüktür. Kabul görmeyen davetçinin, davet ettiği şeye de pek itibar edilmemektedir. Bu yüzden Müslüman davetçinin, Rasulullah’ın (sav) ortaya koyduğu İslami yaşam biçimini kendi hayatında tatbik etmeye çalışması ve sahip olduğu güzel hasletleri kendinde bulundurmaya gayret sarf etmesi kulluğun bir gereği olmakla birlikte, yaptığı davet açısından da büyük önem arz etmektedir.

Allah Rasulü (sav) insanlarla ilişkilerinde adab-ı muaşerete dikkat eder, son derece hayalı davranırdı.

Konuştuğu kişi sözünü bitirinceye kadar onu dinler sonra sözünü söylerdi. Görüştüğü insan ondan ayrılmayıncaya kadar O ayrılmazdı.

Bulunduğu mecliste oturuş ve konuşmalarına dikkat eder, büyük bir olgunluk, edep ve tevazu üzere bulunur, rahat davranışlardan kaçınırdı. Bir gün evinde bulunurken Hz. Osman gelmiş ve onun gelişiyle kalkıp doğrularak açık olan dizlerini örtmüştür.

“Ben güzel ahlakı tamamlamak üzere gönderildim” (İbn-i Hanbel, Müsned)

Allah’a emanet olun.

M. ALİ NUR