Bir Ayet:
Allah ve Resûlü bir ise hüküm verdigi zaman, inanmis bir erkek ve kadina o isi kendi isteklerine göre seçme hakki yoktur. Her kim Allah ve Resûlüne karsi gelirse, apaçik bir sapikliga düsmüs olur. Ahzap/36
Bir Hadis: Bir insanın gerçek zenginliği, onun bu dünyada yaptığı iyiliklerdir.
Bir başörtüsü meselesi gündeme getirildi, bununla ülke gündemindeki diğer tüm meseleler örtüldü, unutturuldu. Üstelik getirecekleri çözüm de İslami açıdan derde derman olmadığı halde, İslam ve Müslümanlar hedefe oturtuldu ve ağzını açan gözünü yumdu, kinini kusan kusana. CHP başkanı Deniz Baykal, dışarıdan gelen üniforma bile dedi başörtüsüne. Aynı partinin diğer elemanları onu da aştılar. Örneğin Canan Arıtman, fahişelerin giydiği kıyafet benzetmesi bile yaptı. Genelkurmay, üstü kapalı ve gizli tehdit içeren bir üslup ile, herkes bizim bu konudaki tavrımızı biliyor dedi. Patronlar kulübü TÜSİAD, karşıt sert uyarılarda bulundu. Üniversite rektörlerinden önemli bir kesim, Türkiye’nin din devletine doğru gittiği uyarısında bulunarak, üniversitelerde bu çağdışı görüntüleri görmek istemiyoruz, bunlar doğmatik şeylerdir, üniversiteler bilim yuvalarıdır, bugün artık ne dünyanın yedi günde yaratıldığına, ne Nuh Tufanına, ne de Havva ile Adem masalına inanmak mümkündür, diyecek kadar ileri gittiler. Yargıtay üyelerinden, Anayasa mahkemesi üyelerinden, basın mensubu bazı zevattan buna benzer uyarılar geldi. Bir takım malum parti ve dernek mensupları da gösteri ve yürüyüşlerde bulundu, Anıtkabir’e kadar gidip şikayetlerini dahi yaptılar. Meclisi baskı altında tutmak için dilekçe üstüne dilekçe veriyorlar…
Burada bütün bunlara ayrı ayrı yer verecek değilim. Zaten basını takip ediyorsanız bütün bunları görmüşsünüzdür.
Peki, halkının % 99’u Müslüman bilinen Türkiye’de bu laikler bu derecede İslam ve Müslümanlara saldırmakla, bu yürüyüş ve gösterileri yapmakla kimden ve nereden cesaret alıyorlar? Hadi Allah’a (cc) inanmıyor ve O’ndan korkup utanmıyorlar, Müslüman halkı da hesaba katmıyorlar mı? Yoksa onlardan hiç mi çekinme gereği duymuyorlar?
Galiba sırtlarını kendilerince sağlam yere dayamışlar. Rejim ve rejim yasalarına sığınıp dayanıyorlar. Böylelikle kendi küfürlerini (Müslüman olmadıklarını) ilan ederken, Kemalist rejimin küfrünü de izhar ediyorlar.
Halkın çoğunluğunun Müslüman olduğu bir ülkede yaşamak ile Müslüman olmak arasında fark vardır. Dolayısıyla bunlar, içinde yaşadıkları toplumu dikkate alarak, belki de kendilerine yönelecek tepkileri dindirmeye yönelik; “Biz de Müslümanız” deseler de, bunlar Müslüman olmadıklarını alenen ilan ediyorlar.
İşin bu tarafı beni fazla ilgilendirmez. İnanıp inanmamaları onların sorunu. Kimsenin inancına karışılmaz. İşin bizi ilgilendiren tarafı, hadlerini aşarak İslam’a ve Müslümanlara bağnazca saldırmalarıdır.
Burada önemli bir hususu vurgulamak istiyorum.
Kendisine ben Mülümanım dediği, İslami bilinç ve şuura sahip olduğu, hele hele İslam’ı dava edindiği halde; “Devlet bizim devletimiz”, “Ordu gözbebeğimiz”, “Polisler gururumuz” türü söylemlerde bulunan, buna mukabil, rejime karşı tepkilerini ortaya koyan Müslümanları fitne çıkarmakla itham edenlerin, artık tepkilerini doğru şekilde koymalarının ve doğru tarafta yer almalarının zamanının geldiğini ve hatta geçtiğini düşünüyorum. Bütün bu olup bitenleri görmüyorlar mı? Bunların nereden kaynaklandığını göremiyorlar mı? Gözlerindeki perde bu kadar da mı kalın? Rejimin Müslüman olmadığını, İslam’a ve Müslümanlara düşman olduğunu, İslam’a ve Müslümanlara sesli ve aleni olarak saldırma cüretinde bulunanların, rejimin ürünü ve rejimden destek aldıklarını fark edemiyorlar mı?
İman sahibi olan ve ben Müslümanım diyen her kesin bunları görmesi, fark etmesi ve yapabileceği oranda tepkisini ortaya koyması gerekir. Bu konuda Allah Rasulü (sav) bakın ne buyurmaktadır : “Sizden her kim sünnetime aykırı (bir kötülük) görürse onu eliyle düzeltin. Eğer eliyle değiştirmeye gücü yetmezse diliyle, ona da gücü yetmiyorsa kalbiyle. Ki bu, imanın en düşük mertebesidir.” (Müslim hadis no:70, Tirmizi, bu hadis sahihtir demiştir.)
Bunları her platformda dile getirmek, Müslüman halkı bu gerçekler hakkında bilinçlendirip uyarmak, ihlas ve gayret sahibi her Mü’min’in vazifesidir.
Bu gün İslam ve Müslümanlar aleyhinde yürütülen her türlü icraat, özellikle de bağnazca yapılan bu tür saldırılar, Müslümanların yüzüne atılan bir şamar hükmündedir. İşte bu şamar, Müslümanın hakikatleri görmesine, silkinmesine ve kendine gelmesine sebep olmalıdır. Çeşitli bahanelerin arkasına sığınarak sinmesine, derin bir sessizliğe bürünmesine ve dolayısıyla icraatlarında molaya veya tadilata gitmesine vesile olmamalıdır. Selam ve dua ile…..
