Bilindiği gibi koruculuk (GKK) sistemi 1985-86 yıllarından itibaren bir devlet politikası olarak Kürdistan’da dayatılmakta ve kullanılmaktadır. PKK’nın silahlı eylemlerinin yoğunlaşması üzerine devlet zorunlu olarak eylemlerin yoğun olduğu bölgelerde hemen hemen bütün köylere koruculuk kadrolarını tahsis etti, insanların karşı çıkmasına rağmen zorla dayattı. Hatta ilk dönemlerde köylülerden zorla para toplayarak her köye bir telsiz verip her saat başı bu telsizler vasıtasıyla bağlı bulundukları karakollara rapor verme zorunluluğu da getirildi. İlk başlarda hemen hiç kimse koruculuk dayatmasına rıza göstermedi. Ancak, PKK’nın halka karşı acımasızca katliamlara girişmesi, bölgenin sosyal yarası olan kabilecilik ve mahallecilikte bir tarafı tutup karşı tarafı ezmesi PKK’lı olmayan birçok aile ve kabileyi devletin kucağına sürükledi. Bir yandan PKK’nın bu politikası, öbür yandan ve en önemlisi devletin; “ya korucu olacaksınız ya da köyünüzü terk edeceksiniz” dayatması ve korucu olmayan yüzlerce köyü yakıp yıkması neticesinde iki binlere gelindiğinde koruculuk potansiyelini onbinlere çıkarmıştı.

Bu politikaların neticesi olan koruculuğa baktığımızda; kimisinin yerini yurdunu terk etmek istememesi, kimisinin hasım olan kabilenin şerrinden korunmak istemesi veya ona galip gelmek istemesi, kimisinin PKK’nın düşünce ve ideolojisini benimsememesi, kimisinin başka çıkar yol bulamaması ve en önemlisi de rejimin güvenlik güçlerinin zulüm, baskı ve şerrinden korunmak gibi etkenlerin de etkili olduğunu görmekteyiz.

Koruculuk sisteminin organize ve faaliyetleri perde gerisinden JİTEM tarafından yürütülmektedir. JİTEM ve rejimin benzer karanlık güçlerinin, itirafçılardan sonra en çok beslendiği ve eleman temin ettiği potansiyel koruculardır. Ve her ne sebeple olursa olsun koruculuğu kabul edenler eninde sonunda ya kerhen ya da gönüllüce JİTEM ve benzeri karanlık güçlere hizmet etmek zorunluluğuyla karşı karşıya kalmışlardır. Rejime bağlı derin ve karanlık güçlerin bölgede icra ettikleri köy yakıp yıkmalar, cinayet işleme, silah kaçakçılığı, uyuşturucu madde ticareti, gasp, hırsızlık, haraç, adam kaçırma, fidyecilik, çek-senet ve mafya işleri, fuhuş ve çetecilik faaliyetlerinin Mit, Jitem, Polis ve bunların devşirdikleri itirafçı, korucu ve muhbirler tarafından organize edildikleri bir gerçektir. Bunu söylerken tüm korucuların bu tür faaliyetler icra ettiklerini söylemiyorum, sadece bu karanlık organizasyonların en çok korucu potansiyelinden eleman devşirdiklerini belirtmek istiyorum.

Bölgenin zamanla siyasi ve sosyal şartlarının değişmesiyle beraber her ne sebeple olursa olsun koruculuğu benimseyen potansiyelin içinden PKK’ya destek verenler, anlaşanlar ve işbirliği yapanlar olmuştur. Hatta PKK talimatıyla veya izniyle korucu olan köyler, kabileler veya kesimler de mevcuttur. PKK her ne kadar koruculuk sistemine karşı tavır göstermişse de, kullandığı ve istifade ettiği de bir gerçektir.

Burada bizim için önemli olan Hizbullah hareketinin bakışı ve tavrıdır. Şüphesiz ki; Hizbullahi harekete gönül verenler yukarıda saydığımız etkenler de dâhil olmak üzere hiçbir gerekçe ile koruculuğu kabul etmemiş, tasvip ve teşvik etmemiştir. Hem rejim güçlerinin hem de PKK’nın tüm baskı ve dayatmalarına rağmen hiçbir zaman koruculuğa tevessül etmemiştir. Zaman zaman PKK baskınlarının ve rejim güçlerinin dayatması karşısında koruculuğa meyleden köy ve kabileler içerisinden Hizbullahi harekete sempati ile bakan mütedeyyin insanlara da daima koruculuktan uzak durmalarını tavsiye etmiştir. Ancak bazen köylüleri ve kabileleri ile beraber hareket etmek zorunda kalanlar olmuş, tercihini bu yönde kullananlar olmuştur. Hem bunlar hem de korucu potansiyeli içerisinden mütedeyyin insanlardan zaman zaman Hizbullahi harekete sempati besleyenler olmuştur. Hizbullahi hareket bu tür insanları düşman görmediği gibi bunlara tavsiyesi; koruculuğun tehlikeleri, rejim güçlerinin bu potansiyel üzerinden yürüttüğü kirli faaliyetler ve koruculuktan vazgeçmeleri olmuştur. Nitekim dini hassasiyetlerini terk etmeyen ve rejim güçlerinin çıkarlarına hizmet etmeyen bu insanlardan kimi, koruculuğu bırakmış kimi de zamanla görevden uzaklaştırılmışlardır.

Yukarıda da belirttiğim gibi çeşitli nedenlerden dolayı koruculuğa itilmiş kesimler vardır. Bu kesimlerden zamanla Hizbullahi hareketten haberdar olanlar, Hizbullahı öven sohbet ve tavırlar içerisine girdiklerinde, Hizbullahi harekete düşmanlık besleyenler tarafından bu durum sui-istimal edilmiş ve Hizbullah-kurucu ilişkisi şeklinde propaganda edilmiştir. Bölgenin herhangi bir yerinde bir köy içerisinde hem PKK’lı hem korucu hem de Hizbullahi hareketin mensuplarının var olduğu gerçeğini herkes biliyor. Koruculardan mütedeyyin insanlar olduğu gibi PKK’lı olanları da var, dinsiz ve İslam düşmanı olanlar da vardır. Dolayısıyla korucuların çoğunlukta olduğu veya korucu köyü diye tanınan bir köyde çarşaflı kadınları görüp bunu Hizbullah-korucu ilişkisi şeklinde yansıtmak saçmalıktır. PKK’ya karşı operasyona götürülen ve sınır ötesindeki dağlarda operasyon esnasında bir taşın üstünde namaza duran korucular ve PKK’nın önderine özgürlük diye PKK tarafından otobüslere doldurulup Bursa Mudanya’ya götürülen ve yolları kesildiğinde fırsattan istifade yol kenarında namaza duran PKK sempatizanı insanlar da bölgemizin insanıdır. Bu gösteriyor ki; Kürd halkının mayası İslam ile yoğrulmuştur. Bu halk, her ne kadar İslam’dan uzaklaştırılmaya çalışılsa da Müslüman’dır, mihveri İslam’dır ve Allah’ın izniyle tüm bu gayretler neticesiz kalıp akamete uğrayacaktır.

Koruculuk sistemi, toplumsal barış, huzur ve emniyet açısından büyük bir tehlikedir. Toplumsal dokuyu bozmaya yönelik bir hedefe hizmet etmektedir. En kısa zamanda lağvedilmesi gerekir.

Selam ve dua ile…
Said GABARİ