Halepçe’de hayata mazlumca veda eden şehitlerin anısına…
Tabiat baharın rengine büründü
Çocuklar bahar kadar güzeldi bu şehirde
Kiminin henüz ilkbaharıydı bu
Kimi daha önceden tanışmıştı…
Baharı getiren güneş
Çocukları yedi rengiyle okşuyordu!
Çocuklar!
Hiç oyuncakları olmamıştı
Taş parçalarıyla oyunlar kurarlardı
Bazen bir kış boyu giydikleri lastik ayakkabıları,
Oyuncak arabalarıydı onların!
Damlardan yükselen kuş cıvıltısı
Çocukların gülücüğüne karışıyordu
Halepçe’nin masum çocukları
Güneşin yedi rengine bürünmüş,
Oyuna dalmışlardı,
Çocukluklarını yaşamak
Hayata emin adımlarla yürümek için!
Gökyüzünden gelen gürültüyle irkildi çocuklar!
Sadece onlar değil,
Bütün şehir irkildi!
Tepelerinde kocaman uçaklar vardı
Çocuklar, baharın masum çiçekleri
Kimi şaşkınlıktan olduğu yere çakıldı
Kimi annesine koştu,
Dehşetten korunmak için
Analar, babalar, yaşlılar!
Paniğe yenilmişti bütün canlılar!
Büyükler, tanıdı ölüm makinelerini
Çaresiz bakışlarla,
Sessizce beklediler ölümü…
Ufukta kaybolmuştu uçaklar
Yürekleri ağzında analar
Şaşkınca bakıştılar!
Babalar, dedeler, neneler!
Bu şehirde herkes şaşkındı!
Ölüm bulutları kuşatmıştı şehri!
Gittikçe yaklaşıyordu ölüm!
Tepelerinde kol geziyordu!
İlkin hoş bir gül kokusu burunları okşadı
Yoksa baharın müjdecisi miydi ne?
Büyükler ölüme yordular
Tecrübeleri vardı çünkü
Daha önce de nice ölümler tatmışlardı,
Nice zalim ellerden!
Yapacak bir şeyleri yoktu!
Kadere boyun eğmekten başka!
Kimi yavrusuna sıkı sıkı sarıldı,
Kimi el ele tutuştu,
Kimi seccadeye kapandı,
Karşılamak için ölümü!
Çocuklar!
Ellerinde taşlardan oyuncakları
Hiçbir şey anlamadıkları bahardan
Baharımsı ölüm kokusuyla
Hayata veda ettiler!
Halepçe hayata veda etti!
Sessiz bir çığlığın ardından
Sessizce yerlere serildiler,
Yitik ümmetin öksüz çocukları!
Öldüler!
Arkalarında gözyaşı döken kimseyi bırakmadan
Yaslılarını yanlarına alarak
Öksüzce yaşayıp,
Sessizce ölüp,
Sessizce gömüldüler!
Sessiz ölümden yükselen çığlıklar,
Şehrin yıkık duvarlarında derin izler bıraktı!
Acıyla yoğrulmuş nice yıllar geçti,
Sessizlerin anası Halepçe
Yavrularının yasını tutar her akşam
Kalbi kırık ve yaralı
Kimsesizlerin kimsesizi
Yasını tutar Halepçe,
Kıyamete kadar!
Volkan gibi kaynar
İçindeki acılar
Kimsesizlerin yurdu Halepçe
Mahşere saklar intikamını!

Abdullah Şafak