Yeni bir gün doğuyor fecri sadıktan Kâbus tüten rüyalarımız Veda ediyor hayatımıza Baharın ilk ışıkları parıldıyor gözlerimizde Boğazda düğümlenen soluklarımız Burcu burcu hayat kokuyor Gecenin son hayalinde Zindanla anıldı erkeklerimiz Parsel parsel bölündü koca ömürler Dört duvarla çevrildi gençlik günleri Kimi adı duyulmayan dağ diplerinde Hicret yağmurlarına tutuldu Kimi yalnızlık iklimin sabır taşında Kanlı gömleğiyle toprağa düştü… Seccadelerde geçirdi kadınlarımız İntizarın kederli yıllarını Kimsesiz gecelerin serinliğinde Ağlayarak sabahladı çocuklarımız Sıcak bir haber özlemiyle yandı Islak gözleriyle yutkunan yaşlılarımız Yeni bir gün doğuyor fecri sadıktan Bir yıldız yükseliyor adı diriliş Parça parça çözülüyor miskin geceler Çöllere dönüşen mümbit topraklar Islanıyor sevda yağmurlarında Baharlar boşalıyor ürkek gözlerden Yitik burçlarda beliren mevsim Sıyrılıyor paslı kabuklardan Tepede ötüşen meftun bülbüller Muştular sunuyor özgür yarınlardan Yeni bir gün doğuyor fecri sadıktan Bahar yağmurlarında ıslanan umut Yelkenler açıyor hayatın ufuklarına Abdullah ŞAFAK |