Bir Ayet:
Allah ve Resûlü bir ise hüküm verdigi zaman, inanmis bir erkek ve kadina o isi kendi isteklerine göre seçme hakki yoktur. Her kim Allah ve Resûlüne karsi gelirse, apaçik bir sapikliga düsmüs olur. Ahzap/36
Bir Hadis: Bir insanın gerçek zenginliği, onun bu dünyada yaptığı iyiliklerdir.
Irak savaşının üzerinden geçen beş yıla ve yüz binlerce insanın hayatını kaybetmesine rağmen ülkeye sükunet gelmediği gibi savaşla ilgili çelişkiler giderek artmaya devam ediyor.
Irak savaşı “Fazilet” gibi bir deyimle nitelendirilmeye çalışılırsa, onun sert ve katı diktatörlüğe son vermesi gerekirdi. Fakat maalesef böyle bir neticeye ulaşılamamıştır. Bu ülkede meydana gelen her değişiklik dış güçler tarafından değil, bizzat Irak halkının iradesiyle ve eliyle gerçekleşmelidir. Her şeye rağmen bugün Irak’ta sert ve şiddetli bir diktatörlüğün iktidarda olduğunu hepimiz müşahede ediyoruz.
Geçen beş yılın bilançosuna bakıldığında üzerinde ittifak edilemeyen rakamlarla birlikte dehşet verici sonuçlarla karşı karşıyayız. Yüz binlerce insanın kurban edildiğini herkes kabul etmektedir. Bugün bu ülkede zulüm bütün şiddetiyle devam etmektedir.
İşgalci Amerika, Iraklıları zalim diktatörlükten kurtardığını bunun yerine demokrasiyi yerleştirdiğini iddia etmektedir. Bu arada ülkedeki basın yayın organları, yayında bulunan 31 televizyon şebekesi ve 600 civarındaki gazeteye bakıldığında, eskiden farklı olarak bazı şeylerin yapıldığını kabul etmek gerekir. Fakat bunlardan en az yüz civarındaki basın organına bakılırsa korku ve dehşete düşüren duygulara kapılmamak mümkün değil. Bu basın yayın organlarının bir kısmı mezheplere, bir kısmı kavimlere ve bir kısmı da aşiretlere ait olup yoğun propagandalarla birlikte, önemli bir kısmı ortalığı karıştırmaya ve savaş kışkırtıcılığı yapmaya çalışmaktadır.
Farklı mezhepler ve kavimlerin yaşadığı işgal edilmiş bir ülkede 600 gazete, 100 radyo ve 31 televizyon kanalı yayın yapıyorsa bu ülkede emniyetsizlikler, karışıklıklar ve öldürülmelerin olmaması mümkün müdür?
Farklı parçalardan müteşekkil bir halkın içine derin ayrılık tohumları eken Amerika bu yaptıklarıyla nasıl övünebilir? Zaten vaad ettiği demokrasiyi icra etmede aciz kaldığını göstermiştir. Oynanan siyasi oyunlar Irak’ın ortamını adeta Lübnan’a çevirmiştir. İşin vardığı en tehlikeli boyut ise ülkenin iç savaş aşamasına gelmiş olmasıdır. Daha dikkatlice baktığımızda Irak’ın bir iç savaşın içerisine sürüklendiğini rahatlıkla görebiliriz.
Amerika’nın Irak savaşı ülkeyi viraneye çevirmiş, emniyeti bütünüyle ortadan kaldırmış, ülke evlatlarından yüz binlercesinin öldürülmesine yol açmıştır. Yapılan korkunç operasyonlarla ülkenin serveti olan petrolü çarçur edilmiştir. Irak’ın başına bu belayı getiren Amerika’nın bu güne kadar savaşa yatırdığı para üç trilyon doları bulmuştur. Dünyada açlık ve kıtlıkla boğuşan ülkelerin sıkıntılardan kurtulmaları için bu kocaman bütçenin küçük bir kısmı yeterli olabilirdi.
Irak’ın bugün içinde bulunduğu durum Amerika açısından beklenmeyen bir sonuç değildir. Bu, daha önceden hesap edilmiş bir sonuçtur. Zaten temelde, Irak’ın diktatörlükten kurtulması gibi bir hedef güdülmemiştir. Asıl hedef, karışıklıklar çıkarıp ülkeyi bölmek ve ülke haritasını bütünüyle değiştirmekti. Amerika’nın bunda muvaffak olduğu ve istediğini elde ettiği söylenebilir.
İşgalci Amerika, Iraklıları zalim diktatörlükten kurtardığını bunun yerine demokrasiyi yerleştirdiğini iddia etmektedir. Bu arada ülkedeki basın yayın organları, yayında bulunan 31 televizyon şebekesi ve 600 civarındaki gazeteye bakıldığında, eskiden farklı olarak bazı şeylerin yapıldığını kabul etmek gerekir. Fakat bunlardan en az yüz civarındaki basın organına bakılırsa korku ve dehşete düşüren duygulara kapılmamak mümkün değil. Bu basın yayın organlarının bir kısmı mezheplere, bir kısmı kavimlere ve bir kısmı da aşiretlere ait olup yoğun propagandalarla birlikte, önemli bir kısmı ortalığı karıştırmaya ve savaş kışkırtıcılığı yapmaya çalışmaktadır. 
