Diğer taraftan PKK onlardan geri kalmadan, kahramanlık(!) haberleriyle karşı propagandaya geçerek asıl hedefin güney Kürdistan olduğuna işlemeye çalıştı.

Oysa aklı başında olan herkes biliyordu ki bu operasyonun amacı dağlıca baskınından beri Türk toplumunun bir kısmında gelişen tepkiyi gidermek ve ordunun kırılan gururunu(!) bir şekilde onarmak içindi. Gerçi dağlıca baskını başlı başına bir muamma ama bu yazımda işin o boyutuna girmeyeceğim. Sadece şunu söyleyeyim. Çokbilmiş İmralı sakini! “bu savaşı bitireni bitirirler” itirafında bulunarak bir şeyler ima ederken aynı zat: “benim gücüm var, muhatap alınmalıyım” diye de yalvarmaktan da geri kalmıyor. Acaba diyorum, mademki gücü var ve bu savaşı bitirebiliyor da kendisini bitirmelerinden korktuğu için mi otuz yıldır Kürdistan’a kan ve kaostan başka bir şey vermedi Kürt halk önderi(!)

Aynen onun gibi bu çatışmalardan derin devletin de nemalandığı muhakkak. Yoksa onlarda iyi biliyorlar ki bu şekil davul zurnalı operasyonlarla hiçbir şey elde edemezler ve sadece tirübine oynarlar.

İki tarafın yani gerek rejimin gerekse Kürd halkını temsil ettiğini iddia eden mülhit yapının neler çevirdiği muamma, ama olan yine halklara oluyor.

Bir taraftan Kürdistan’ın yakılıp yıkılıp talan edilmesi, binlerce gencin ideolojisi tükenmiş bir yapı için heder olması söz konusu, ideolojisi tükenmiş diyorum çünkü PKK’nın çıkış amacını, ideallerini bilen herkes bugünkü iddia ve söylemlerine dikkat ederse nasıl bir tükeniş yaşadıklarını iyi anlar. Bağımsız Kürdistan hayaliyle dağlara çıkan binlerce gence, bugün “başkanın” okuduğu her yeni kitapla değişen fikirleri empoze edilerek kala kala bir kimlik tanınması dayatılmış mademki tüm dert buydu bu kadar ölüm, acı, çile ne için, bu halka bunları niye yaptınız denilmez mi?

Diğer taraftan vatan, millet, Sakarya edebiyatıyla toplumu gaza getiren ama aslında derin hesapları için sürekli düşük yoğunluklu bir çatışma ortamını isteyen ordu ve şakşakçısı medyanın durumu ortada.

Askerin geri çekilmesinden beri faşist medyadaki hayal kırıklığını ve bu karar için suçlu arayıp yüklenmelerini okudukça hayret ediyorum. Acaba insanlıktan nasibini almış biri neden insanlar ölmüyor diye bu kadar vaveyla koparır?

Ne de olsa onlara bir şey olduğu yok, ölen PKK mensubu ise zaten sorun değil, asker mi ölmüş olsun iki gün şehid şehadet edebiyatı yapılır unutulur gider…

Bu operasyonda yaşanan bazı durumlardan ders ve ibret alınmalıdır. Öldürülen İzmirli bir üsteğmenin karısı cenaze töreninde; “…Kaç köpeğin canını aldın anlatıyordun bana, bak omuzlarım dik, çökmeyecek…” Gibi faşizane bir tablo çizerken medya bunu “yürek yakan sözler” şeklinde ajite ederek vermekten geri kalmadı. Onlara göre öldürülen Kürd’ün köpekten farkı yok, Kürd’ün anne babası da yok, onlar evlat acısı nedir bilmezler herhalde… Ama bu şekil tahkirlerle uçurumu her gün biraz daha derinleştirdiklerinin farkında değiller mi veya bu durum bunlara bilinçli olarak mı yaptırılıyor?

Diğer taraftan çatışmada öldürülen Diyarbakırlı bir askerin en büyük ideali askerlik dönüşü çalışıp babasını hacca göndermekmiş. Ama ne oldu? Yıllardır süren muammalı bir savaşın kurbanı oldu. Bunu söylerken dağda onlarca yıldır kayıp giden Kürd gençlerini, gözü yaşlı Kürd analarını anımsayın. Bu evlatlar kimin için savaşıyor, neye kurban ediliyor?

Ne yapalım mülhid örgüte kalsa bu kadar Kürd gencinin heder edilmesi yetmez. “Serok’un” bacağındaki kaşıntıya, burnundaki akıntıya veya kullandığı kaşıntı ilacından dolayı gözünden gelen yaşa da(İmralı’dan son gelen habere göre başkan Kürd halkı için yeni bir buluşa da imza atarak! Gözyaşının tuzlu olduğunu keşfetti) yeni kurbanların verilmesi gerekir.

Sonuç ortada, olan halkıma oluyor. Kemalist rejim de mülhit örgüt de bu planı iyi oynuyorlar. Düşünün bir kere dağlarda özgür Kürdistan için savaşan gerilla edebiyatı olmazsa tüm ideolojisi tükenmiş ve inandırıcılığı büyük ölçüde zedelenmiş örgüt, Kürdistan’da ne üzerine politika yapacak,

Halkın dini değerlerine saldırarak mı ayakta kalacak?

Halka hizmet eden sivil toplum kuruluşlarını hedef alarak mı Kürdistan’ı kurtaracak?

Veya Diyarbakır esnafını taciz ederek ve dükkânlarını yağmalayarak mı bir şey elde edecek?

PKK gün geçtikçe halktan uzaklaşıyor ve kopuyor, bunu hissettikçe de kendi halkına saldırıyor. Birilerinin bu aklı evvellere hatırlatması gerekir, Kürt halkını baskıyla ve zorbalıkla hiç kimse elde edemez. Bu halk aç kalır, çile çeker ve her türlü zulme göğüs gerebilir ama tahakküme asla boyun eğmez. Kemalist rejimin neredeyse bir asra yaklaşacak zulmü bu halka boyun eğdiremediği gibi sizin miting, gösteri veya basın açıklaması adı altında yandaşınız olmayan ve size boyun eğmeyen halka saldırmanız ve terör estirmeniz de faydasızdır. Kürdistan halkına bu şekilde boyun eğdiremezsiniz, bu gidişat sadece sizi küçültür.

Kemalist rejim ordusunun durumuna gelince; ordunun bu ülkedeki fonksiyonu belli. Bunun devam etmesi ve ordunun sürekli “zinde güç” olarak kendini ülkenin asıl sahibi görmesi için düşük yoğunluklu bir savaş olması da kaçınılmaz ki ordu kendine bir meşruiyet ve bahane bulsun. Yoksa çatışma ve kaosun olmadığı bir ortamda ordunun durup dururken her şeye müdahale etmesi, uslu olmayanların kulaklarını çekmesinin bir izahı olabilir mi? veya Mehmetçik vatanı korumak için canını veriyor edebiyatı olmazsa ordunun her yoğurda sarımsak olması mümkün olabilir miydi acaba? Demek ki rejimin yılmaz bekçisi ordu! Sürekli yeni tehditler üretecek, düşman güçler bulacak ve düşük yoğunluklu bir savaş verecek ki postasını koyabilsin. İmralı sakininin bu savaşı bitireni bitirirler itirafı da bunun için olsa gerek.

Kürdistan onlarca yıldır hem rejimden hem de mülhit örgütten çok çekti ve çekiyor. Onların bu kirli savaşına taraf olmak veya prim vermek, soruna katkı sağlamaktan başka bir işe yaramaz. Bu halkın zulümlerden kurtuluşunun yolu kendi özüne dönüp değerlerine sahip çıkmakla olur. Her iki taraf da halka kan gözyaşı ve zulümden başka bir şey sunmamıştır. Halkın özüne dönmek diyince son günlerde yaşanan bir gelişmeyi de hatırlatmakta fayda var.

DTP tarafından yapılan basın açıklamasında, kutsal kitabımızın molla geçinen biri tarafından meydanlara getirilmesi çok acemiceydi. Bu halkın değerlerinin ne olduğunu iyi biliyorsunuz ama oyunu çok acemice oynuyorsunuz. Bu iş meydanlarda elde Kuran taşıyarak olmaz. Bir taraftan bunu yaparken diğer yandan İslamiyet’e ve kutsal değerlere saldırmanız, her gün laik Kemalistleri Müslümanlara karşı işbirliğine çağırmanız, tüm inandırıcılığınızı yitirir. Bu işlerden vazgeçip gerçek yüzünüzü ortaya koymanız en iyisidir. Yüce İslam dinine yıllarca saldırdığınızı bilen halk içinde bu konuda hiçbir inandırıcılığınızın olmadığını biliyor olmalısınız.

Son olarak TC güney Kürdistan’ı işgal etmek için operasyon yapıyor diye galeyana gelen iyi niyetlilere hatırlatmakta fayda olacak. TC’nin tamamıyla Amerikan güdümünde olduğu, böyle bir şeye gücünün yetmeyeceğini bilmeniz gerekir. İçeride estirilen kahraman Türk ordusu edebiyatıyla gaza gelmeyin. Ordunun operasyonu bitiriş şekli zaten ne kadar bağımsız ve kahraman olduklarını göstermedi mi? Bu ilk günden de belli idi.

Konu açılmışken mülhit yapı, sürekli olarak güney Kürdistan’ının geldiği süreci küçümseyip saldırdı. Bu yetmezmiş gibi İmralı sakini vasıtasıyla habire “güneydeki yapılanmalar ilkel milliyetçidir, bölge onlardan etkilenecek vs.” şeklinde TC’ye akıl verip ihbarda bulundu ama operasyon olunca da; “hedef sadece biz değiliz, güneydeki kazanımlar da hedef alınıyor” şeklinde beyanatlar vermeye başladılar. Acaba diyorum, TC ile beraber istedikleri buydu da ABD’mi engel oldu.? Son beş altı aydır yapılan karşılıklı saldırılar ve süreci birlikte tırmandırmaları ister istemez akıllara bu soruyu getiriyor. Yoksa onlara göre düne kadar ilkel milliyetçi ve tehlikeli olan güney Kürd’leri bugün niye akıllarına geldi…

Sonuç olarak; bu çatışmalarda birçok karanlık nokta söz konusudur, her iki taraf da kirli emelleri için yüzlerce insanın ölmesine sebep olmaktadırlar. Bu operasyonun bir kazananı yoktur. Sadece halklara yeni acılar yaşatılmıştır…

Allah’a emanet olunuz.

ABDULLAH HOCAOĞLU