Koca bir yılın günleri içinde nur saçan bir kandil gibi duran Ramazanla buluştuk. Yaralarımızı, harap olmuş yanlarımızı ve zarar gören yüreklerimizi Ramazan’la onardık. Bu onarmayla, bu koca dönüşüm günlerinde daha fazla kendimize ve etrafımızdakilere yoğunlaştığımızdan yazmayla fazla haşir neşir olamadık. İnşallah bundan sonra bu alandaki aksaklıklara yer vermemeye çalışacağız.

Manevi iklimimizi baştanbaşa elden geçiren ve yenileyen Ramazan’dan sonra Ahir zamanda yediğimiz darbelerle garip hale düşmüşler olarak, yaralı yüreklerimiz bayramla buluştu. Bizzat bizim yaşadığımız ve etrafımızda, ümmetin içerisinde bulunduğu acıklı vaziyet hakkıyla bayram yapmaya müsaade etmese de, bu büyük İslami geleneğin yaşanması bile başlı başına büyük bir olay olsa gerek. Yüreklerimiz bayramı derk etmeye dirense de bize ait olan, Rabbimizin bize bağışladığı bayramla buluşmak ayrı bir duygu…

Bayramla sevinç ve mutluluk günlerini yad etmeye yönelmişken, bizi çepeçevre saran asırlık zulmün çirkef kokuları ciğerlerimizi parçalamaya devam etmektedir. Etnik varlıklarından dolayı Kürdlere ve inançlarından dolayı Müslüman'a yöneltilen zulüm namluları aynı yoğunlukla ateşlenmektedir.

Evladı olduğumuz İslam ümmetinin diğer yörelerinde zulmün kara yüzü varlığını sürdürmektedir. Filistin’de Siyonist rejimin vahşi saldırıları aralıksız devam etmektedir. Geçen yıl Siyonistler tarafından dayatılan kanlı bir savaşla yerle bir edilen Gazze’nin dünyaya açılan bütün kapıları kapalı tutulmaktadır. Zavallı halk yiyecek ve ilaç temininden yoksun, ramazanını aç ve sefilce geçirmek zorunda bırakıldı.

Irak’ta ve Afganistan’da emperyalizmin milyonların hayatına mal olan ve koca ülkeleri yerle bir eden işgali devam etmektedir.

Ümmet topraklarının diğer yörelerinde aynı zulmün farklı şekil ve çehreleri varlığını sürdürmektedir. Müslüman toplumlardan çoğunun başındaki Emperyalizme bağlı kukla yöneticilerin zulmü, ABD emperyalizminin zulmünü geride bırakmaktadır.

İslam toplumlarını kuşatan ve bitmek bilmeyen zulmün felsefesi incelenirse, zalimlerin mecbur kalmadıkça zulümlerine son vermedikleri görülecek. Zulüm, zalimin gıdasıdır. Onunla beslenir. Karşısında güçlüce duran bir irade olmazsa, yakasına yapışan güçlü eller bunmazsa, zalimin merhamete gelip zulümden vazgeçtiği görülmemiştir. Zalimler kurulan saat gibi, müdahale edilmedikçe zulmetmeye devam edecekler.

Oysa insan potansiyeli bakımından oldukça yoğun olan Müslümanların kaderleri kendi ellerinde! Başlarını kaşımaktan mahrum oldukları asırlık zulümden kurtulmak için bedel ödemeye hazır oldukları zaman ufukta kurtuluş emareleri görülecek. Aksi taktirde hiç kimse merhamete gelmeyecek ve çiğnenen haklarını getirip iade etme lütfünde bulunmayacak.

Özellikle tabi tutulduğumuz baskı ve zulüm tarihine göz attığımız zaman, değişen dünya şartlarına rağmen bize zulmedenlerin merhamete gelip haklarımızı iade etmediklerini görmekteyiz. Ne dini ve ne de milli haklarımızı; yani alacaklarımız, yani bize borçlu oldukları şeyleri, yani Allah Teala’nın bize lütfettiği en tabii haklarımızı zorla gasp edenler bunları geri verme bir yana, utanmadan ve çekinmeden karşımıza geçip bizi haklarımızdan mahrum etme zevkiyle kıvrandıklarını dehşet içerisinde izlemekteyiz.

Demokrasi dedikleri sistemde sandıklara gidip oy kullanarak haklarımıza kavuşacağımız söylenmişti. Güya tercihlerimizi biz yapacaktık. Ancak tercih listelerinde bizim haklarımızla ilgili hiçbir şık konulmamıştı. Sadece kendi rejimlerinin geleceğini garantiye alan şıklardan birini seçmemiz istenmişti. Buna rağmen kendi rejimlerinin tehlikeye düşmesinden korkarak kurdukları sistemi askeri darbe/baskınlarla yerle bir edip harap ettiler.

Ezilenler olarak yüreklerimizi, bedenlerimizi ve akıllarımızı bir araya getirerek harekete geçmeliyiz. Kitlesel hareket etmeli, hakkımızı almak için topluca yola çıkmalıyız. Adım adım ilerleyip, yeni yeni mevziler kazanarak ve zulme karşı yüreklerimizi ortaya koyup direnerek haklarımızı elde etme yolunda yürümeliyiz.

Tarihin hiçbir döneminde zalimler, gasp ettikleri hakları sahiplerine altın tepside sunmadıkları gibi bugün de sunmayacaklar. Ancak yüreklerimizi siper ederek ve büyük yürüyüşü başlatarak bizden zorla alınanları zorla almalıyız. Bunun da tek yolu bütün güçlerimizi, bütün yüreklerimizi ve bütün kabiliyetlerimizi birleştirmekten, beraber hareket etmekten ve beraber yürümekten geçer. Aksi taktirde her zamanki gibi yerimizde saymaktan ve zalimlerin haklarımızı gaspını seyretmekten başka elimizden hiçbir şey gelmeyecek.

Selam ve dua ile…

İbrahim FIRAT