Bismillah

Yüce mevlam yaratıklarını yaratırken su mevhumunu sebep kılmıştır. Bu yaratılanlar her nerede ve ne şekilde olurlarsa olsunlar hepsi de sudan yaratılmışlardır. Bir ayette Allah (cc) : “Allah yürüyen her canlıyı sudan yaratmıştır. Onlardan bir kısmı karnı üzere, bir kısmı iki ayak üzere, bir kısmı da dört ayak üzere yürürler. Allah dilediğini yaratır. Allah her şeye hakkıyla kadirdir.” (Nur 45) buyuruyor. Biz bu yazımızda, bu mahlukların yaratılışlarına değil yürüyüş şekillerine bakacağız.

“Onlardan bir kısmı karnı üzere yürür …” Bunlar, sürüngenler adı verilen hayvanlardır. Mevla’m; bunlara yerde sürünerek gitmelerini ve yaşamlarını bu şekil devam etmelerini emir buyurmuştur. Her türlü ihtiyaç ve maişetlerine bu hal üzere temin ederler.

“Bir kısmı iki ayak üzere (yürürler)……” Bunlar insanlardır. Nihayet insan da bir canlıdır. Eğer kendisine verilen akıl olmasaydı, insanlar ile hayvanlar arasında fiziki farkın dışında bir fark kalmazdı. Hayvanlara verilen kıymet, onlardan istifade etme oranında olduğundan, o zaman insana verilen kıymet de maddiyatla ölçülen benzer bir kıymet olurdu.  
Akıl mevhumu insanı diğer mahluklardan ayıran yegane unsurdur, ona has kılınmış haslettir.  

“Bir kısmı da dört ayak üzere yürürler….” Bunlar da dört ayaklı hayvanlardır.

Ayette verilen bu örnekler, Allah’ın yarattığı insan ile diğer canlılar arasındaki farklara dikkat çekmek içindir. İnsan; kendisine verilen akıl sayesinde konuşabilmekte, düşünebilmekte, ahlak, fikir, ilim ve çeşitli duygulara sahip olabilmektedir. Dolayısıyla Allah’ın (cc) kendisine gösterdiği doğru yolu kavrayabilme imkanını bulabilmekte ve Allah’ın emrettiği şekilde O’nun dinini yaşayarak hayat sürebilmektedir. Bunlara rağmen eğer kendisine verilen aklın gereğini yerine getirmiyor ve akılsız-şuursuz hayvanların yaptığı gibi hayatını tamamen maddi ihtiyaçlar üzerine bina edip öylece yaşarsa, işte o zaman insanlık seviyesinden düşmüş ve doğru yoldan sapmış olur.

“Yüzükoyun sürünen mi (varacağı yere daha iyi yetişir), yoksa dümdüz yolda dimdik yürüyen mi daha doğru yoldadır?” (mülk 22)

 Allah (cc) kullarına soru şeklinde ve dikkat çekecek bir biçimde soruyor.  Yüzü koyun sürünen mi?; yol da yürüyüp tökezleyen mi? yere kapanan mı? kalkıp yine düşen mi? ayağı sürçen mi? Gibi sorularla dikkat çekici ve düşündürücü uyarılarda bulunuyor. Allah’ın yolundan sapan, doğru yoldan uzaklaşan, yasa ve sistemine uymayan, şeytanın ardından giden mi? Yaratılış gayesine ters düşüp farklı bir gayeye sapan, sapıklık için de olan mı? O kimse ki yanlış ve eğri yolu bilmeyen, tayin edilen yolları ve araçlardan yararlanmayan, başı eğik yolunu görmeyen, kör deve gibi yalpalayan, yüz üstü düşen amaya benzeyen kimse mi? daha hayırlı, doğru, müstakim ve hak üzeri mi? Yoksa kör, sağır ve duymayanlar mı? Bataklığa batmış ve yalpalandıkça daha çok batan mı? Kafirler gibi görmeden ve rehbersiz yürüyen mi?

Kafir, görmeyen  ve görmeden rehbersiz yürüyendir. Kafir köre benzer, yolunu bulamaz sapar, saptığı anda yüz üstü düşer. Küfür hayatı zorluktur, zahmettir, hastalıktır, eziyettir ve daima hor ve hakir olunan yolu temsildir.

  İkincisi Allah (cc)’a giden yolu bula, doğru yolda yürüyen, iman esaslarına göre hayat sürendir. Allah’ın (cc) koyduğu evrensel yasalardan faydalanan, iman kafilesinden ayrılmayandır. Doğru hedefe giden, dosdoğru bir yolda giden, dengeli adımlarla yüksek idealler peşinde koşanlardır. Vahye sahip çıkan, Allah’ın (cc) Kitabına sarılan, Kitabullah’a sorarak yolunu bulan kişilerdir.

Dosdoğur yol; isteklerin en ulvisine ulaştıran, sapıklıktan kurtaran, mertebelerin en yücesine vardıran, cehalet ve eğrilik bulunmayan dümdüz yoldur. Bu yol mükemmelliğin, kusursuzluğun, düzgünlüğün, hakkın, adaletin ve insafın yoludur. Taha süresi 135. ayette “ Dosdoğru yolun sahipleri kimdir, doğru yolda olan kimdir, bileceksiniz.” Diye buyurulmaktadır.   

Allah (cc) insanı yarattıkları arasında en şerefli ve kendisine halife olarak yaratmıştır. Hayvanlara verilen değer ise onları insanlara yaptıkları hizmetler ile ölçülür. Nasıl ki insan, Allah (cc)’a has yaptıkları amelleriyle ve kulluk ile cennette, Allah’ın (cc) Cemalini görme şerefine kavuşur.

          Selam ve duacıların duasıyla

Hatip İbrahimoğlu