Yoksulların, ezilmişlerin, siyah derililerin ve azınlıkların bir kurtarıcı gibi addederek kendilerinden birini emperyalizmin önderliğini yürüten bir süper güce başkan seçmeleri pek çok açıdan ilki oluşturduğu için ezber bozucu niteliktedir. Babaları zorla Amerika’ya getirilip boyunlarına kölelik zincirleri geçirilen, pek çok açıdan bugünkü Amerika toplumunun en alt basamağını oluşturan ve paralı köle işlevi gören siyah derililer için seçimin sonucu büyük bir zafer niteliğindedir. Saldırgan, işgalci, kan dökücü ve sömürgeci Amerika’dan bıkmış dünyanın diğer milletlerinin Obama’nın seçilmesiyle ilgili hoşnutlukları ABD’deki siyah derililerden az değildir.

Yüzeysel bir yaklaşımla olaylar incelendiği zaman bu gelişme, insan fıtratıyla çelişkili Amerika emperyalist sisteminin ve bu sistemi temsil eden çehrelerin halk tarafından benimsenmediğini göstermektedir. Yıllardır yeryüzünün cenneti olarak adlandırılan Amerika’daki fakir, yoksul ve aç insanların sayısı onlarca milyona ulaşmıştır. ABD emperyalist sistemi ve onun temsilcileri bu ülke halkının büyük bölümünün hayatını ipotek etmiş, insanları robotlaştırarak zor ve çekilmez bir hayata mecbur etmiştir. ABD halkının siyah derili Obama’yı başkanlığa seçmesi, emperyalist sistemden rahatsızlıkların kitlesel bir boyuta ulaştığını tamamıyla ortaya koymuştur.  

İşin diğer boyutu ise, 30 – 40 yıl önce köpekten daha aşağı sayılan, beyazların otobüslerine alınmayan ve lokantalarından kovulan kara derililerden birinin Amerika’ya başkan seçilmesi, sadece bu ülke halkının düşünsel felsefesinden veya faziletinden değil, emperyalist sistemin çürümüşlüğünün ve insanlara bir şey veremez duruma gelişinin göstergesi olup, çıkmaz içerisinde bocalayan patronların sistemlerini kurtarmak için böyle bir alternatife yapıştıklarını göstermektedir.

Son yıllarda sistemini bütün dünyaya dayatan ABD, sömürü ağını her gün biraz daha genişletip insanlığı daha fazla ezmeye ve yoksullaştırmaya çalışmaktadır. Sınırsız kazanç uğraşısındaki sistem patronlarının cennet bahşeden sihirli değnekleri liberalizmin, sınırlı dünyada, sınırlı ömür ve sınırlı kudret sahibi insanoğlunu mutlu edemediği, doyumsuzluğuna çare olamadığı ve bir noktadan sonra tükenişe geçerek “The End” dediği ortaya çıkmıştır.

İnsanın fıtratıyla çelişen ve toplumları insani vasıflarından uzaklaştıran beşeri sistemlerden liberalizm, ABD’yi birkaç yılda bir krizlerin eşiğine sürüklemektedir. Bugüne kadar farklı milletlerin kaynaklarını sömürerek krizleri atlatmaya çalışan ABD, krizlerden kurtulmayı başaramayınca yeni alternatifler üreterek sistemini kurtarmaya çalışmıştır. Örneğin 1940’larda yaşadığı derin ekonomik bunalımdan kurtulma yolu bulamayan ABD, son çare olarak İkinci Dünya Savaşına katılmıştı. Milyonlarca insanın ölümüne yol açan bu savaş, ABD’nin büyük bir yıkım ve çöküşten kurtulması için adeta can simidi olmuştu. Müttefikleriyle savaşın galip tarafı olarak sistemini yeniden yapılandırma ve krizi başarılı bir şekilde atlatma imkânını elde etmişti.  

İkinci Dünya Savaşından sonra değişik zamanlarda krizlerle yüz yüze gelen ABD emperyalizmi, en son 11 Eylül 2001 saldırısını basamak yaparak bu tarihlerde boğuşmaya başladığı krizden kurtulmaya çalışıyordu. 11 Eylül ve artçıları tümüyle bahaneydi. Irak ve Afganistan işgalleri ABD’yi çöküşten kurtarma arayışlarının parçalarıydı. Oysa bu savaşlar geçmişte olduğu gibi krizden kurtarmaya yardımcı olma yerine daha da derinleşmesine yol açtı.

Bugün, Emperyalizmin liberal ekonomik sistemi ciddi bir çöküşle karşı karşıyadır. Sistemi kurtarma alternatifleri içerisinde son kurtuluş reçetesi olarak İran’a saldırı projesinde bütün hazırlıklar tamamlanmıştı. Ancak Irak ve Afganistan işgallerinin krizden çıkış için basamak olacağına bataklığa dönüşmesi üzerine emperyalist patronlar, İran’a saldırının çöküşü hızlandıracağına inanmaya başladılar. İran’a saldırı ABD süper gücünün sonu olabilirdi. Bu ihtimaller sistemin patronlarını böyle bir riske atılmaktan engellemişti.

Bugün ABD emperyalizminin üzerinde bina edildiği liberal sistem, sırtı yere gelen pehlivanlar gibi tuş olmuştur. Emperyalizm gömleğine uygun bir sistem henüz keşfedilememiş. Sistemi kurtarma adına sermayedar grupların yoğun destek verdiği Obama, ABD’nin krizden çıkışı için kurtarıcı Mesih gibi görülmektedir. Emperyalist sistem, Obama ile dünyanın dört köşesinde zirveye çıkmış ABD nefretini en aza indirgemek, yumuşatılmış bir siyasetle ABD’nin çirkin çehresini tamir etmek, İslam dünyası, Asya ve Afrika’yla yeni ilişkiler geliştirerek yumuşak politikalarla sömürgeyi daha da kökleştirerek İslam dünyasının ve üçüncü dünya ülkelerinin zenginliklerini ABD’ye taşımak, en önemlisi de şu anda büyük bir krizle boğuşan ABD’yi krizden kurtarma hedeflenmektedir.

Kenya’lı Müslüman bir babadan olan Obama, kişisel olarak mazlumlara, ezilmişlere ve yoksullara yardımcı olma karakter ve çabasına sahip olabilir. Oysa ABD sisteminde emperyalizme aykırı bir siyasete sermayedar gruplarca izin verilmez. Etrafı emperyalist ve Siyonist patronlarla çevrili Obama, ümit verici sözlerin dışında köklü bir değişim gerçekleştiremeyecek. Büyük patronlar, iflas etmek üzere olan sistemlerini kurtarmak için siyah derili figürü sonuna kadar kullanmaya çalışacaklar.

Emperyalizmin liberal ve neoliberal formları tükeniş noktasına ulaşmış olup sistem kendisini taşıma acziyetine düşmüştür. Her gün yeni krizlerle daha fazla sarsılan ABD, ülkeleri işgal ederek, mazlum milletlerin kaynaklarını sömürerek, son çare olarak da yıllarca köle olarak çalıştırılan ve halen ezilmiş bir topluluk olan siyah derililerden birini figür yapıp kalkan olarak kullanarak sistemi çöküşten kurtarma çabalarında başarılı olamayacaktır. Bu siyah derili adamla geliştirilen yeni dil ve yeni söylem emperyalizmin birkaç gün daha fazla yaşamasına ve yeni bir soluk almasına yardımcı olmaktan başka bir işe yaramayacak.

ABD sistemi, içinden çıkılması zor bir sürece girmiş, bugüne kadar üretilen çözüm stratejileri hiçbir sonuç vermemiştir. Zengini daha zengin, fakiri daha fakir yapan bu sistem, bir noktadan sonra efendilerine de acımayarak tümünü hazin sona doğru sürüklemeye başlamıştır. Bugün Obama, ezilmişlerin ve sefillerin umudu olduğu gibi, emperyalist patronların da umududur. Oysa bu siyah derili adamın elinde ne kurtarıcı bir reçete var ve ne de sihirli bir değnek. Değişik alanlarda rahat nefeslerin alınmasına sebep olsa da ekonomik çöküntünün önüne geçemeyecek.

Dini imanı para olan emperyalist dünyadaki ekonomik çöküntü, sosyal, siyasi, kültürel ve askeri alanlarda yeni çöküntülerin yaşanmasına yol açacak. Her alanda baş gösterecek çöküntü insanoğluna kan kusturan zalimlerin güçlerinin parçalanıp dağılmasına yol açacağı gibi, bu gelişme mazlumların, ezilmişlerin ve sefillerin daha güzel bir dünyaya kavuşmalarına yol açacaktır.
 

H. İbrahim Fırat