Bismihi teala

Hamd, alemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam, O’nun sevgili Rasulüne, pak ehli beytine ve kıyamete kadar yolunu sürdürenlerin üzerine olsun.

GİRİŞ

Herhangi bir şeyi yorumlama ve değerlendirmede bakış açısı ve esas alınan kıstas önemlidir. Çünkü yorumlama ve değerlendirme, bakış açısına ve kıstasa göre şekil alacaktır. Kavramlar, fikirler ve eylemler, bakış açısı ve kıstasa göre, insandan insana farklılık arz eder. Altını hassas elektronik terazide tartarsan farklı, bakkal terazisinde tartarsan farklı ve kantarda tartarsan daha farklı bir netice elde edersin. Bunun gibi, insanlara, fikirlerine ve eylemlerine ilahi dünya görüşü ve bakış açısıyla bakıldığında farklı değerlendirme ve yorumlar, maddi dünya görüşü ve bakış açısıyla bakıldığında ise daha farklı değerlendirme ve yorumlar ortaya çıkmaktadır. Burada önemli olan, hangi açıdan bakıldığı ve neyin kıstas alındığıdır.

Hayatı, insanı, olayları, fikirleri değerlendirme ve yorumlamada; iyi veya kötü, doğru veya yanlış, haklı veya haksız şeklinde varılan yargıların tümü, hep esas alınan bakış açısı ve kıstasa göre anlam kazanır.

Nitekim bugün insanlar arasında genel olarak iki dünya görüşü ve bakış açısı mevcuttur.

İlahi dünya görüşü ve bakış açısı,

Maddi dünya görüşü ve bakış açısı…

Bu kısa hatırlatmayı yaptıktan sonra; bu gün toplumda sürekli güncelliğini koruyan, çoğu kere gerginlik konusu haline gelen, farklı yorumlara, kutuplaşmalara, tartışmalara ve hatta kavgalara neden olan bazı konuları ele alacağım ve bunları değerlendireceğim. Sonuçta ortaya bir tablo çıkacak.

Burada amaç; Hizbullahi bir Müslümanın hayata, insana ve olaylara bakış açısını ortaya koymaktır. Böylelikle Hizbullahi bir Müslümanın akidesine, düşüncesine ve fikirlerine tercüman olmaya çalışacağım. Hiç şüphesiz kişinin eylem, icraat ve faaliyetleri; onun bakış açısına göre şekil alır, onun inanç, düşünce ve fikirleri üzerine bina olur.

1 - İNSANIN HAKİKATİ : İNSAN KİMDİR?

İslam, insanlara ilahi dünya görüşü ve bakış açısını sunar. Aynı şekilde İslam, bu dünya görüşü ve bakış açısına göre, dünya hayatı için bir yaşam şekli belirlemiştir. Dolayısıyla imanın ve İslam’ın şartlarında ifadesini bulan hususiyetlere inanıp tasdik eden birinin; insana, hayata, fikirlere, olaylara ve İslam’ın belirlemiş olduğu yaşam şekline bu bakış açısıyla bakması gerekir. Aynı şekilde; Allah’ın (cc) kelamı olan Kur’an’ın ve O’nun Resulünün (sav) sünnetinin, her konuda en doğru bilgileri verdiğine, en doğru yolu gösterdiğine inanıp kabul etmesi ve her konuda müracaat edilmesi gereken yegane kaynağın Kur’an ve Sünnet olduğunu bilmesi gerekmektedir. Bu, imanın gereğidir. 

Bizler; Allah’ın (cc) varlığına ve birliğine, eşsiz ve benzersiz olduğuna, bütün kainatı yaratıp idare ettiğine inandığımıza göre, Kur’an’ın O’nun kelamı ve Muhammed’in (sav) de O’nun Resulü olduğuna iman ettiğimize göre, insanı tanıma konusunda müracaat edeceğimiz adres vahiydir. Yani Kur’an ve onun pratik tezahürü olan Sünettir.

İnsanı Allah (cc) yarattığına göre onu en iyi bilen de hiç şüphesiz yine Allah’tır (cc). Dolayısıyla en doğru bilgiyi bize vahiy verecektir. Bakalım bu konuda Kur’an bize ne demiş.

O (Allah) ki, yarattığı her şeyi güzel yapmış ve ilk başta insanı çamurdan yaratmıştır. (Secde 7)

Hani Rabbin meleklere demişti ki: "Ben kupkuru bir çamurdan, şekillenmiş kara balçıktan bir insan yaratacağım." "Ona şekil verdiğim ve ona ruhumdan üflediğim zaman, siz hemen onun için secdeye kapanın!" (Hicr 28-29)

Andolsun biz insanı, çamurdan (süzülüp çıkarılmış) bir özden yarattık. Sonra onu sağlam bir karargahta nutfe haline getirdik. Sonra nutfeyi alaka (aşılanmış yumurta) yaptık. Peşinden, alakayı, bir parçacık et haline soktuk; bu bir parçacık eti kemiklere (iskelete) çevirdik; bu kemikleri etle kapladık. Sonra onu başka bir yaratışla insan haline getirdik. Yapıp yaratanların en güzeli olan Allah pek yücedir. (Mü’minun 12-14)

Hatırla ki Rabbin meleklere: Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım, dedi. Onlar: Bizler hamdinle seni tesbih ve seni takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak, orada kan dökecek insanı mı halife kılıyorsun? dediler. Allah da onlara: Sizin bilemeyeceğinizi herhalde ben bilirim, dedi. (Bakara 30)

Allah Adem'e bütün isimleri öğretti. Sonra onları önce meleklere arz edip; eğer siz sözünüzde sadık iseniz, şunların isimlerini bana bildirin, dedi. (Bakara 31)

Sonra Rabbi, onu (Ademi) seçti de tevbesini kabul buyurdu ve ona doğru yolu gösterdi.(Ta-ha 122)

Yukarıdaki ayetler bizlere şu hakikatleri gösteriyor.

Allah (cc) ilk insanı topraktan yarattı. Daha sonra gelen insanların ise, evlilik yoluyla çoğalmalarını sağladı. İnsanlar, bu dünyada halife ünvanıyla yaratılmışlardır. İlk insan olan Adem (as), aynı zamanda bir peygamberdir. Allah (cc); Adem’i (as) (ilk insan ve peygamber olması hasebiyle) ilim ile donatmış, hakikatleri bildirmiş ve ona doğru yolu göstererek kulluğun icaplarını haber vermiştir.

Dolayısıyla insanın varlığı ve yaratılışı ile ilgili; “İlk insanlar aynı zaman sürecinde dünyanın farklı bölgelerinde meydana gelmişlerdi. Renklerinin farklı olması bundandır. İlk insanlar konuşmayı, ateş yakmayı, ev yapmayı, yemek pişirmeyi vs bilmiyorlardı. İşaretlerle anlaşır, bitki köklerini yerlerdi ve vahşi bir hayat sürerlerdi….” şeklinde ortaya atılan ve vahiyle çelişen evrim teorisi veya materyalist felsefesinin ürünleri olan iddialar ise asılsızdır. Bunlar bir takım araştırmalara dayandırılsalar bile. Yaratan Allah’tır (cc). Yaratan bilmez mi?

Ayette geçen halifenin anlamı; Allah’ın (cc) emir ve yasaklarını alıp tatbik etmekle mükellef olmak, bu işle vazifeli olmak demektir. Dolayısıyla insan; Allah’ın (cc) yeryüzünde yarattığı halifesi, O’nun (cc) emir ve yasaklarını tatbik etmekle vazifeli olan kuludur. İnsanın buna inanıp inanmaması, bu hakikati değiştirmez. İnsan buna inanmamakla ancak, sorumluluğu kabul etmemiş ve vazifesinin gereklerini yerine getirmemiş olur…

Allah’a emanet olun.

M. ALİYÊ XERZÎ