BİRLİKTELİĞİN SONA ERMESİ

 Bu grubun tahrip ve bozma amacıyla yaklaşıp şeytani telkinatta bulunduğu birçok Müslüman’dan benzer şeyleri duyduktan sonra Cemaat, olaya el atıp detaylı bir şekilde durumu araştırdı. Araştırma ve tahkik neticesinde, bunların ilk günden beri bu şekilde herkese yaklaşıp, tek taraflı olarak kendi grupçuklarına kazandırma doğrultusunda münafıkça çalışma yaptıkları kesinlik kazandı. Cemaatın, İslami dava endişesiyle sergilediği samimi ve dostane yaklaşıma karşı, kendilerinin samimiyet ve dürüstlükten uzak, gayr-ı İslami, gayr-ı insani ve gayr-ı ahlaki bir şekilde süreç boyunca, hesaplı, art niyetli hareket edip basit grup çıkarlarının peşinde oldukları ve bütün faaliyetlerini bu doğrultuda yürüttükleri tamamen ortaya çıktı. Neticede, bu birliktelik süresince yaptıkları ve hepsini burada detaylıca izah edemeyeceğimiz bütün bozgunculuk ve nifak girişimleri en ince detayına kadar her yönüyle anlaşıldı.

Cemaatın, Müslümanların vahdetine verdiği önemden dolayı sadece Allah rızasını gözeterek hiçbir menfaat gözetmeksizin, İslami sorumluluğu gereği ortaya koyduğu bu fedakarlık ve dürüstlüğe bunlar ihanet ettiler. Müslümanların vahdetini arzulayan ve bu konuda samimi beklenti ve umut içinde olan Müslümanların beklentilerini boşa çıkarıp hayal kırıklığına uğrattılar. Kendileri için baştan beri olmamış ve hiçbir anlam ifade etmeyen bu birlikteliğin bundan sonra sürmesini beklemek sadece saflık ve zavallılık değil, davaya ihanetti. Çünkü, sadece İslam düşmanlarının yapabileceği böyle bir bozgunculuğa göz yumup binlerce Müslüman’ın emeği, alın teri ve ihlasının ürünü olan bir çalışmanın göz göre gere yok olmasını seyretmek İslami sorumluluk ve akılla bağdaşmazdı.

Bunların bu tahripkar tavır, davranış ve ihanetlerinin netlik kazanmasından sonra bu birlikteliğin hiçbir anlamı kalmamıştı. Cemaat, bütün bu olup bitenlerden sonra bu konuda kendilerine hiçbir şey söylemedi. Yaptıkları bu kötülük ve düşmanlığı bir çatışmaya veya onların yaptıkları gibi gürültü koparıp propaganda kampanyasına dönüştürmedi. Yaptıklarına öfkelenip sert bir tepki göstermediği gibi, hesap sorma ve intikam peşinde de olmadı. Sadece kendilerinin fitne yaptıkları ve bozmaya çalıştıkları Müslümanlara, o güne kadar yaşanan gerçekler hususunda açıklamada bulunup, bütünleşme süreci boyunca tek taraflı olarak bağlı ve sadık kaldığı bu birlikteliğe son verdi. Sanki hiçbir şey olmamış gibi eskiden beri süregelen cemaatsel çalışmalarına devam etti. Kendileri de ilk baştaki grupsal durumlarına tekrar geri döndüler. Yani Cemaat, onları beraberlik öncesi içinde bulundukları gerçek vaziyetleriyle baş başa bıraktı.

[ Geri Dön ]