PKK, kısa süre içinde Cemaatı imha edeceğini düşünerek bu çatışmayı başlattı. Bu
amacına ulaşmak için elindeki bütün imkanları kullanarak Cemaate karşı yoğun ve
süratli bir şekilde saldırıya geçip eylemler düzenliyordu. Ancak, bütün bu
çabalarına rağmen olaylar PKK’nin istediği ve öngördüğü şekilde gelişmiyordu.
Çatışmalar gelişerek yayıldıkça ve çatışma süreci uzadıkça PKK, ne kadar
dirençli bir hareketle karşı karşıya olduğunu görüyordu. Artık kendisi de bu
çatışmayı başlatmakla yanıldığını ve bu savaşı kazanamayacağını anlamıştı. İmha
ve tasfiye etme bir yana, Cemaate karşı ciddi hiçbir başarı dahi gösteremiyordu.
Çatışmalardan aldığı önemli askeri darbelerin dışında, bu çatışmanın siyasi,
teşkilati ve psikolojik olarak kendisine verdiği zararların geniş boyutunu
görmeye ve idrak etmeye başladı.
PKK, o güne kadar Kürdistan’da muhaliflerine karşı başarılı bir şekilde
uyguladığı politika ve taktiklerinin Hizbullah için geçerli olmadığını çok acı
bir şekilde yaşayarak anladı. İçine düştüğü bu kötü durumdan kurtulmak ve daha
fazla zarar etmemek için bu çatışmayı sona erdirme arayışlarına girdi. PKK, o
derece kötü ve aciz bir duruma düşmüştü ki, bir çıkış kapısı ve çözüm yolu
bulmak amacıyla her kapıyı çalıyordu. Bu çatışmanın son bulması için ateşkes
taleplerini ve muhatap arayışlarını en üst düzeyde dile getiriyordu. Nitekim
Abdullah Öcalan, bu konuyla ilgili değişik zamanlarda yaptığı konuşmalarda ve
basına yaptığı açıklamalarda bu çatışmanın bitmesi ve bir ateşkesin yapılması
için defalarca çağrıda bulundu. Hatta bir seferinde sinirli bir şekilde; “Bu
kadar bağırıp çağırmamıza rağmen, bir ses, bir cevap bile veren yok” diyerek,
içine düştükleri kötü durum ve acziyeti ifade ediyordu. Bu kadar ısrarlı ve
istekli bir şekilde çağrı yaptıkları halde muhatap bulamama ve muhatap alınmama
karşısındaki tepki, öfke ve kızgınlığını dışa vuruyordu.
PKK, içine düştüğü bu çıkmazdan kurtulmak için değişik birimleri vasıtasıyla
genel bir arayış içine girmişti. PKK’nin yayın organlarında bu çatışmanın son
bulması ve bir ateşkesin yapılması doğrultusunda yazı ve röportajlar
yayınlanıyordu. Bunlara ilaveten, bölgedeki yerel PKK sorumluları ve PKK’ye
bağlı değişik legal ve illegal kuruluşlarda faaliyet yürüten birçok kişi, bu
çatışmanın son bulması ve bir ateşkesin yapılması amacıyla muhatap bulmak için
çabalarını sürdürüyordu. Bu doğrultuda, Cemaatten bildikleri veya Cemaat
nezdinde girişimde bulunabileceğini tahmin ettikleri kişilere başvuruyor ve bu
işin son bulması doğrultusundaki istek ve arzularını bildiriyorlardı. PKK, yüz
yüze bulunduğu ve ciddi olarak etkilendiği bu önemli sorunu aşmak, içine düştüğü
kötü durumdan kurtulmak ve bu çatışmadan daha fazla güç ve prestij kaybetmemek
için çok yönlü girişimler başlatmıştı.
[
Geri Dön ] |