| “Ey ülkeler fatihi Selahaddin! Bir uyansan da bedbaht neslinin hal-i perişanını görsen, yüzümüze tükürürdün! Doğrusu bu manzara karşısında yaşamaktansa, ölümü arzuluyordum.” (Hasan El Benna) Tarihte ve günümüzde gelip geçmiş dünyanın en büyük hapishanesi hangisidir diye bir soru sorulsa şüphesiz bunun cevabı Gazze olacaktır. Hem de 1,5 milyon kalabalık bir mahkûma sahip bir hapishane. Bu öyle bir hapishanedir ki bizim bildiğimiz hapishanelerden farklı bir muameleye tabi tutulmaktadır. Bu 1,5 milyonluk hapishane medeni dünya tarafından; dünyanın en gaddar, cani ve vahşi olan Siyonistlerin ölüm kusan bombardımanlarına terk edilmiş durumdadır. Normal hapishanelerde insani ihtiyaçlar karşılanırken, Gazze Hapishanesinde ise insani ihtiyaçları karşılamak yerine kan, ölüm, bomba sunularak top yekûn soykırıma tabi tutulmaktadır. Bütün bu açık hava hapishanesine ve kuşatmaya rağmen Gazze halkı ayaktadır. Gasıp ve işgalci Siyonistlere karşı tarihin en şerefli direnişini göstererek Hz. Ömer’in hediyesini, Selahaddin Eyyubi’nin yurdunu ve ümmettin kalbinin attığı toprakları şahadet, kan, gözyaşı, çile ve nazik gencecik çocukların, gençlerin, ihtiyarların bedenlerini siper ederek müdafaa etmektedir. Filistin halkı şerif, necip ve kahraman bir halktır. Bu halk nice katliamlar ve soykırımlar görmüş ama bütün bu katliam, soykırım, ihanet, kan, gözyaşı ve çilelere rağmen daima ayakta kalabilmiş, ümmetin ve özgür bir dünya isteyen herkesin gurur ve direnişin ilham kaynağı olmuştur. Filistin direnişi her yıkım ve katliamdan sonra tap taze bir kan ve ruhla her zamankinden daha gür bir seda ve güçle sahnede yerini almıştır. İsrail’in Filistin halkına uyguladığı bu katliam ve soykırım ilk değil belki de son da olmayacaktır. Siyonist İsrail rejimi yeryüzünde olduğu müddetçe ümmetin kalbinde bir hançer olarak saplanmış duracak ve katliamlarına yenilerini eklemek için planlar yapacaktır. İsrail’in her saldırısından sonra Hamas daha da güçlenerek çıktı. Hamas lideri Şeyh Ahmet Yasin şehit edildiğinde İsrail ve yandaşları Hamas bitecek demiştiler. Ahmet Yasin’in şahadetinden sonra Hamas’ın liderliğine seçilen Rantisi şehit edildiğinde ise bu sefer Hamas’ın işi tamamen bitti denildi. Ama bunu söylerken bu gerçeği unutuyorlardı; liderleri şehit olan hareketler asla yok olmazlar. Bu liderlerin üzücü ve can yakıcı şahadetinden sonra seçime katılan Hamas, halkın teveccühünü kazanarak iktidar oldu. Bunu hazmedemeyen İsrail, ABD ve işbirlikçi Mahmut Abbas’ın desteği ile Hamas’a karşı uluslar arası ambargo ve abluka başlatıldı. Dünya ile irtibatı kesilen, ambargo ve ablukaya rağmen Hamas, Gazze’de imkânsızlığı başararak uluslar arası ambargo ve ablukaya boyun eğmedi. Gün geçtikçe de siyasi, askeri ve itibar olarak güçlendi. Bu durum İsrail, ABD, Mahmut Abbas ve bazı Arap devletlerini derin endişelere sevk eti. Çünkü artık Gazze; bir devlet sayılıyor, gün geçtikçe de güçleniyor ve mukavemetin merkezi haline geliyordu. Bu da İslam’ın düşmanlarını endişelendiriyordu. ABD ve bazı Arap devletlerinin desteğini alan İsrail, Hamas ve direniş hareketlerini yok etmek için Gazze’yi karadan, denizden ve havadan kuşatma altında bulundurarak; Cami, okul, üniversite, fabrika ve evleri ABD’den aldığı akıllı bombalarla bombalıyor. Gazze’de Sivil, asker, genç, ihtiyar, kadın, çocuk ayrımı gözetmeden en vahşi saldırılarla soykırım yapılmaktadır. Hem de dünyanın gözleri önünde. Bu katliam karşısında ABD ve Avrupa devletlerinin İsrail’in yanında yer almaları veya sessiz kalmaları küfrün tek millet olduğunun göstergesidir ve bir nebze de olsa anlamak mümkündür. Peki, bu İslam âlemine ne oluyor, bu ne ölüm sessizliği, bu ne zillet! Bunu anlamak mümkün değildir. Gazze faciasına sessiz kalan, Filistin halkına maddi ve manevi destek ve yardım sağlamayan her kim olursa olsun başta Arap devletleri İsrail’in bu katliamlarına ortak olacaklarından Allah ve peygamber onlara lanet edecektir. Çünkü bu katliam ve facia, kutsal topraklarda, peygamberlerin diyarı, Peygamber efendimizin miraç olayının gerçekleştiği yer, Hz Ömer’in hediyesi ve Selahaddin Eyyubi’nin yurdunda gerçekleşmektedir. Dolayısıyla İsrail’in bu soykırımına sessiz kalmak Allah’a, Peygamber Aleyhissalatu vesselam’a, Hz. Ömer’e ve Selahaddin Eyyubi’ye en büyük vefasızlık ve en büyük ihanettir. Ve hiç kimsenin, Filistin’de yapılan İsrail soykırımına duyarsız ve sessiz kalmaya vereceği bir cevabı ve bir mazereti yoktur. Hele Arap dünyasının hiç yoktur. Bugün Filistin’de yaşananların aynısı 2006 yılında Lübnan’da yaşandı. 33 günlük savaşta terörist ve Siyonist İsrail, Güney Lübnan’ı yerle bir etti. Hesaplarında birkaç gün içinde Hizbullah mukavemetini kırarak ve bir daha sahneye çıkmamak üzere yok etmekti. Ama İsrail yanlış hesap yaptı. 33 gün boyunca İsrail, Hizbullah’ı yok etmek için bütün askeri gücünü kullanarak şehirleri, köyleri, yerleşim birimlerini, kısacası Güney Lübnan’ın alt yapısını yerle bir etti. Ama Hizbullah direnişini kıramadı ve Hizbullah karşında tarihinin en ağır yenilgisini aldı. Eskiden klasik savaşlarda zafer kazanmanın ölçüsü yıkım, tahribat ve ölü sayısının çokluğuna bağlı idi. Ölüsü ve yıkımı az olan galip, fazla olanı ise mağlup sayılırdı. Ama günümüzdeki savaşlarda başarı ve zaferlerin ölçüsü hedeflere ulaşmaya bağlıdır. Savaşı başlatan taraf, önüne koyduğu hedeflerine ulaşmışsa, zafer kazanmış sayılır ve galip devlet olur. Fakat karşı tarafı yıkım, tahribat, telefat ve maddi zayiata uğratmışsa ama hedeflerine ulaşmamışsa bu zafer sayılmaz. Buna göre; 33 günlük savaşta Hizbullah’ın maddi kaybı İsrail devletinden çok daha fazla idi. Güney Lübnan’daki bütün yerleşim birimleri yerle bir edilmişti. Ama İsrail önüne koyduğu Hizbullah’ı yok etme hedefine ulaşmadığı gibi, son derece orantısız maddi imkan ve güç dengesizliğine rağmen Hizbullah karşısında hem siyasi ve hem de askeri başarı elde edemeyip mağlup sayılıyor, Hizbullah ise galip ve kazanan taraf oluyordu. Eğer İsrail, Gazze savaşında Hamas’ı yok ederek direniş hareketlerini de etkisizleştirme hedefine ulaşırsa savaşı kazanmış olur. Yoksa 33 günlük savaşta olduğu gibi hedeflerine ulaşma başarısı gösteremezse, bu İsrail için büyük bir hezimet olur. Çünkü İsrail’in bu savaştaki nihai hedefi Hamas ve direniş hareketleri olan İslami Cihat gibi örgütlerin varlığına son vererek hem kendisine hem de kuklaları olan Mahmut Abbas’a rahat bir nefes aldırmaktır. İsrail’in bunu başarması mümkün değildir. En gelişmiş teknolojileri ile Kassam füzelerine engel olamayan İsrail, resmi kayıtlara göre Hamas’ın 15 bin, diğer direniş örgütlerinin de 5 bin; toplam 20 bin bir güce sahip olan Gazze direnişini nasıl kırabilir? Bir haftası dolan bu savaşın ibresi artık İsrail aleyhine dönmektedir. İsrail’in tüm bombardımanına rağmen Gazze direnişi ayaktadır. Artık Filistin halkı zaferi konuşuyor. Ve tüm yoğunluğu ile İsrail’e doğru Kassam füzeleri fırlatılmaktadır. İsrail yerleşim birimleri 50 kilometreye kadar Kassam füzeleri tehdidi altındadır. Kassam füzelerinin tehdidi altında olan yerleşim birimlerinde yüzlerce yerleşimci Yahudi panikle kaçmaktadır. Ve bu şehirlerde hayat durma noktasına gelmiş, bütün okullar ve üniversiteler tatil edilmiştir.  Kara hareketine şiddetli bir şekilde başlayan İsrail, tüm gücü ve kuvvetiyle Gazze’yi bombalamaktadır. Ancak Allah’ın izniyle kendisini nasıl bir akıbetin beklediğini görecektir. Tüm benliğimle Allah’tan isterim ki zafer mazlum Filistin halkının olur. 33 günlük savaşın galibi Hizbullah olduğu gibi bu savaşın da galibi Hamas olacaktır inşallah.
Selam ve muhabbetle, Hamas ve mukavemetin zaferi kutlu olsun. CUDİ NUHOĞLU |
